Uit de creatieve geest van Isabelle Beernaert verschijnt een nieuw personage ten tonele. La Dame En Noir. Een totaalspektakel met dans op de voorgrond.
Interview met Isabelle Beernaert
Danseres en choreografe Isabelle Beernaert spreekt met passie over haar nieuwste voorstelling.
Een karaktervol krachtig totaalspektakel met live percussie ‘de hartslag van de aarde‘.
Dans, zang, spoken word, muziek, en visuals smelten samen tot een resonerende ervaring.
De klanken van sjamanistische drums, Indiaanse-, Noord-Afrikaanse-, Hebreeuwse-, Arabische- en Iberische muziek nemen je mee op een reis door alle windrichtingen, en culturen.
Isabelle Beernaert heeft opgemerkt dat in al haar creaties sinds het begin van haar danscarriere een mysterieus vrouwelijk archetypisch karakter ten tonele verschijnt, gehuld in het zwart. In zwart zijn alle kleuren aanwezig. Het zwarte absorbeert. Zwart is de kleur van de rust, stilte en duisternis die nodig is om een zaad te doen ontkiemen. Een kind in de baarmoeder verkeert in het donker. Voordat de lente komt, is er de winter. Zwart is zwanger van licht.
Het besef dat er altijd al een aanwezigheid was van iets essentieels die ze dieper aan het onderzoeken is : ‘de donkere moeder‘.
De donkere moeder
De oude gestalte van de Donkere Moeder maakt momenteel wereldwijd haar terugkeer in ons bewustzijn. Hiermee luidt ze het einde van een tijdperk in, dat tegelijkertijd een nieuw begin symboliseert. Het is een periode van spirituele evolutie waarin de mens zich meer bewust wordt van de energetische verbondenheid met Moeder Aarde.
De Donkere Moeder vertegenwoordigt de diepe, donkere schoot van het kosmische begin, waarin Donker en Licht in harmonie samensmelten, zowel op collectief als individueel niveau.
Ze is in de eerste plaats de Moeder van de bezielde Donkere Aarde. De Donkere Moeder toont zich in de Zwarte Venus uit de oertijd, in de Zwarte Oermoeder Mari van de Basken, in de Zwarte Moedergodin Ana van de Kelten, in de Oosterse Zwarte Godinnen als Isis, Artemis, Kybele.
“People will do anything, no matter how absurd, in order to avoid facing their own souls. One does not become enlightened by imagining figures of light, but by making the darkness conscious.”